Reünie 26 en 27 mei 2018

Reisleider Jan kijkt vooruit naar 2018 en heeft al een planning gemaakt voor de reünie in mei 2018. Hierbij het programma voor het reünie-weekend.

Artikel in De Nederlandse Golfkrant

Als een groot feest heb ik de week in Montenmedio ervaren. Vandaar de titel van het artikel dat inmiddels in De Nederlandse Golfkrant is gepubliceerd. Dit is de link naar de digitale versie van de Golfkrant die jullie uiteraard ook in papieren vorm op je club kunnen vinden.

Ook op de website van jullie verslaggever, Golfbestemming.nl, heeft dit artikel een plaatsje gekregen. Dit is de link er naar toe. 

Weer thuis

De prijsuitreiking bij het diner gisteravond was uiteraard een hoogtepunt in onze Montenmedio-week. Terecht benadrukte Jan dat er feitelijk een finale van alleen maar prijswinnaars was gespeeld. De definitieve uitslag liet zien dat er ook van een zeer close finish sprake was.

de nummers 1,2 en 3

De nummers een, twee en drie krijgen mooie golftassen van sponsor Bob thuisgestuurd. De nummer een Geurt glunderde bij zijn overwinnaarsspeech en merkbaar was dat hij door allen als een terechte winnaar wordt beschouwd.

de winnaar aan het woord

De rest van de dinner time werd gevuld met onderling terugkijken naar een mooie en sportieve week. De stemming werd al licht weemoedig omdat duidelijk was dat dit de dag voor het afscheid was. Omdat we de volgende dag vroeg zouden opstaan werd het dit keer niet zo laat als anders. Gelukkig had Jan geregeld dat er om 5 uur al een ontbijt klaar stond. Het was een rustig en nog wat slaperig gebeuren aan de ontbijttafel. In de bus waren er bij die het dutten al snel hervatten. Voorin de bus hebben, zo hoorde ik achteraf, twee dames zich kranig wakker gehouden en de gehele rit naar Sevilla gezellig met elkaar doorgekletst.
Op het overzichtelijke vliegveld van Sevilla hebben we nog van Spaanse koffie genoten waarna de groen witte Transavia vogel ons soepel naar huis bracht. Bij de landing kneep gezagvoerder De Ruiter nog even extra in de remmen om te zorgen dat iedereen in het gezelschap goed wakker was.

In de aankomst-bagagehal hebben we elkaar hartelijk gegroet met de wens dat het weerzien niet te lang op zich laat wachten. Gewapend met onze bagage maar vooral ook met heel veel mooie herinneringen gingen we uit elkaar.
Bij dat afscheid is nog afgesproken dat iedereen die leuke, mooie , memorabele foto's heeft van de afgelopen week deze, bijvoorbeeld via wetransfer.com , naar Jan stuurt.
Inmiddels is iedereen zo neem ik aan weer terug op zijn/haar basis. Dat geldt in ieder geval voor mij.
Tevens betekent dit dat ik hiermee een punt zet achter mijn blogactiviteiten. (Ik laat deze blog overigens voorlopig voortbestaan voor wie nog wat wil teruglezen.) Het was me een plezier deze te verzorgen en dank jullie voor de (meestal opbouwende) commentaren die ik hierop kreeg.
Groet!

Toon

De winnaar is GEURT VAN VENDELOO

De strijd is gestreden

De finale is achter de rug maar we verkeren nog in onzekerheid over de uiteindelijke uitslag.

Hoe die ook is: We hebben weer een fantastische dag gehad. Enkelen kozen nog voor een rondje golf (om het af te leren) een aantal dames maakte er vandaag een zwembad-dag van en de finalisten en hun caddies streden de finalestrijd waar het allemaal om begonnen is. Zelf heb ik de finalestrijd gevolgd en ervan genoten.

De sfeer was zoals dat hoort licht gespannen, geconcentreerd, soms wat geïrriteerd maar vooral ook gefocust. De spelers hielden zich kranig, bij gelegenheid zag je soms stil genieten van een goede score of zich zo stoïcijns mogelijk gedragen als het niet liep zoals gewenst. Genieten was het ook van de betrokkenheid die de caddies aan de dag legden.

Nanda was zelfs caddy voor twee personen tegelijk en had het druk met scores bijhouden, aangeven waar de bal terecht gekomen was en vooral motiverende woorden spreken als dat even nodig was. De drie zoons die door hun vader werden geassisteerd verkeerden alledrie in een luxe positie. De drie vaders coachten ieder op hun manier en waren een zichtbare steun voor de junioren die overigens soms gerust afweken van het advies van hun caddy/coach.

Montenmedio Golf & Country Club

Als gast in dit prettige resort werd ik -- jullie weten: ik ben een nieuwsgierige verslaggever -- toch wel benieuwd in wat voor eeuwenoude hacienda ik eigenlijk terecht was gekomen.

Daarom was ik blij dat een ontmoeting met Miguel Lopez kon worden gearrangeerd de manager van deze Golf & Country Club. Hij haalde me al snel uit mijn romantische droom: Dit complex is helemaal niet eeuwenoud, het dateert van de jaren tachtig van de vorige eeuw. Het is toen opgezet door een uitgesproken paardenliefhebber.

Zo is het hotel waarin wij nu verblijven eigenlijk opgezet als een paardenstallencomplex. Iedere kamer is ontworpen als stal voor een individueel -- ongetwijfeld duur -- paard.

Het totale landgoed bedraagt maar liefst 500 ha. Een deel daarvan is ingericht, dat weten we als golfbaan, een ander deel(tje) is voor de hedendaagse kunstexpositie de NMAC foundation en een groot deel is een hippisch centrum. Dit laatste is jaarlijks in februari, maart het toneel van, volgens de manager, een van de grootste paardensportevenementen terwereld The Sunshine Tour. Even wat getallen over dit evenement: Er zijn zo’n 700 deelnemers, 1500 paarden, 1400 vaste boxen en 11 arena’s voor training en wedstrijden. (Een rustig rondje golf zit er in die periode waarschijnlijk niet in.)

Sprekend over cijfers heb ik bij de manager ook even geïnformeerd naar de bezetting van de golfbaan. Hij vertelde me dat hier jaarlijks ongeveer 19.000 golfronden worden verkocht. De bezoekers komen naast Spanje vooral uit Duitsland, de Scandinavische landen en Frankrijk. Het onderhoud van de baan is in handen van een ploeg van 10 man. Die mannen hebben zeker eer van hun werk maar gebruiken daarbij ook chemische middelen die in Nederland niet zijn toegestaan. Zo zag ik in de vroege ochtend hier een kar met twee mannen in witte overalls met maskers op de baan bewerken. De manager zegt: We kunnen niet anders!

Tenslotte, de huidige eigenaar is een investeringmaatschappij Santa Clara. Naast deze baan heeft zij nog twee andere banen: een in Marbella en een in Granada. Na de ontdekking van Montenmedio ben in inmiddels ook erg geïnteresseerd in de ontdekking van die beide banen

Dagje rust / dagje Fairplay

Deze donderdag was in het programma aangegeven als dag ter vrije besteding. 21 deelnemers van de groep hadden zich opgegeven deze dag te willen benutten voor een uitstapje naar het nabijgelegen Fairplay Golf en Spa resort. Dit *****hotel met bijbehorende  18 holes golfbaan zijn enkele maanden geleden opnieuw geopend na een eerder faillissement. Het blijkt een schitterend in Andalusische stijl opgetrokken gebouwencomplex met een prima onderhouden golfbaan op een geaccidenteerd terrein.

Fairplay

We hebben ons uiteraard met name op de golfbaan geconcentreerd en na afloop was er op dat punt eenstemmigheid: Iedereen kon de baan erg waarderen. Natuurlijk vielen de verschillen met Montenmedio ook in het oog: Er was meer sprake van klimmen en dalen, de holes lagen wat dichter op elkaar, de greens waren iets trager en zo wat meer kleinigheden.

Bloemen op Fairplay 1

Bloemen op Fairplay 2

Bloemen op Fairplay 3

Na alle bloemen op Fairplay hier wat beesten op Montenmedio

Een erg in het oog springend onderscheid was ook het verschil in lengte voor dames en heren. Over 18 holes spelen de heren een circuit dat meer dan 1000 meter langer is dan dat van de dames. Het was voor de heren soms een hele opgave om vanaf de afslag verder dan de rode tees te slaan. Zo worden de heren eigenlijk wel op achterstand gesteld. Tijd voor een nieuwe emancipatiegolf en nu voor de mannen!

Het was een mooie dag daar op Fairplay en het feit dat de bus een uurtje later was mocht de pret ook niet drukken. We waren wel genoodzaakt nog een glaasje te drinken. Dat maakte ook dat in de bus terug naar Montenmedio de stemming er al snel goed in zat. In die feeststemming kreeg Clazien ook nog een telefoontje van haar kleinzoon Tom waar we allen van konden meegenieten. Dat betekende veel pret aan onze kant maar ook kleinzoon Tom lag te schateren van de lach.

Ondertussen werd op Montenmedio ook driftig geoefend en de laatste punten op de i gezet voor de dag van morgen. Zo was Nanda nog tot het vallen van de avond druk op de baan in de weer getuige deze foto.

Tenslotte, deze verslaggever houdt niet van opgeven, ook nog een poging gedaan het quad-filmpje dat gisteren maar niet de blog op wilde alsnog in deze blog mee te nemen en verdraaid: Deze keer lukt het wel. Geniet van Mark tijdens zijn duivelse rit op de quad!

Ook de laatste finalist is bekend

Na de rustdag van gisteren zijn we vanmorgen weer vol goede moed aangetreden op de baan voor de laatste dubbele-punten-ronde. Het weer was onveranderd stralend en de baan was in grote trekken bij iedereen bekend dus niets stond een mooie strijd in de weg. Met Mirella en Richard hebben we gezellig samen gebald zonder dat de resultaten echt doorslaggevend goed waren. Mirella bleek tenslotte de meeste punten te hebben verzameld. Zowel Richard als ik zelf poetsten onze score nog een beetje op in de tweede negen waarbij voor mij belangrijk was dat Richard mij tussentijds nog wat had geïnformeerd (let wel niet geadviseerd!) over wat technische details. Richard: Nogmaals dank!

 Na de ronde meldden de diverse flights zich voldaan en sneller dan de vorige dagen op hole 19, ons vertrouwde restaurant bij het clubhuis. Voor een enkeling was het zeker een genot daar aan te komen want hij sprak al bij de start uit ernstig uit te kijken naar het bordje “clubhuis”.

Op het terras was iedereen druk met gissen en bedenken wie als laatste tot de rangen van de finalisten was doorgedrongen. De onzekerheid werd tenslotte pas doorbroken toen Jan tijdens het diner de uitslag bekend maakte. Als laatste treedt tot de finale van vrijdag toe: Bert Feenstra.

Al napratend tijden het diner bleek dat deze blog soms niet altijd compleet en volledig is. Daardoor kunnen leuke en interessante feiten en vooral ook plaatjes verloren gaan. Zo heb ik gisteren verzuimd te melden dat niet alleen Gavin maar ook  Erik en Mark op een quad in het terrein hebben rondgescheurd. Opmerkelijk is daarbij dat daar een mooi plaatje van beschikbaar is dat ik hier uiteraard graag bijsluit. Er is ook nog een leuke video van dit evenement maar het lukt deze verslaglegger niet dit filmpje op deze blog te krijgen.

Over mooie plaatjes gesproken. Mogelijk is het sommigen nog ontgaan maar Gijs Jan heeft zijn baard afgeschoren en vertoont zich nu met een nieuwe look. Hierbij de foto en oordeel zelf!

Dagje vrij

Vandaag hadden we een dagje vrij in de zin dat er geen golf voor ons op het programma stond. De echte die hards lieten zich het golfen echter niet onthouden en togen naar de driving range en putting green om de puntjes op de i te zetten en zich op de strijd later in de week te prepareren. John en Sandy boekten zich zelfs in voor een volle ronde van 18 holes en gaven aan daar ook volop van genoten te hebben.

De Cadiz- gangers hebben ook een plezierige trip gehad. De stad was prachtig maar het was er ook behoorlijk fris. Dat laatste maakte dat er nog wat kledingaankopen zijn gedaan. Ook de kathedraal is er met een bezoek vereerd maar helaas miste men er de mogelijkheid een kaarsje op te steken.

Geurt en Nanda hebben buitengewoon genoten van hun motortripje in de omgeving maar hadden dat wel zo gepland dat ze daarna nog even met hun juist teruggekregen eigen stokken konden oefenen.Het was nagenoeg pikkedonker toen ik buiten Nanda nog tegenkwam die juist haar training op de driving range had beëindigd.

Gavin vertelde me dat hij veel plezier had gehad op de quad in de omgeving. Vervolgens is hij met zijn vader nog naar het witte dorpje vlakbij geweest en daarna zag ik ze ook nog samen oefenen op de driving range. Een welbestede dag dus voor deze Baptisten!

Doordat we niet samen gegolfd hadden vandaag misten we ook het gezamenlijk evaluatie moment. Dat werd later bij het diner ruimschoots rechtgezet. Ik overdrijf niet echt als ik zeg dat de stemming er behoorlijk in kwam zeker toen Jan de indeling van de flights voor morgen bekend maakte. Diverse flightgenoten voor morgen vielen elkaar in de armen van geluk toen ze hoorden dat ze morgen samen de wei in konden. De stemming liep zodanig op dat een enkeling het er (zogenaamd) benauwd van kreeg. Dit was een teken voor kordate Clazien om op de potentiële patiënt onverwijld de Heimlichmanoeuvre toe te passen.

Van de weeromstuit kregen daarop ook anderen het benauwd waardoor Clazien het nog behoorlijk druk kreeg. Toen ik tenslotte van tafel vertrok verkeerde alle deelnemers overigens in prima staat.

Een bijdrage aan het vrolijke klimaat wordt zeker ook geleverd door de bulderende en aanstekelijke lach van Thomas. Gisteren keken Paulien en hij even benauwd toen hij zijn portemonnee kwijt was. Gelukkig hoorden we later dat hij was teruggevonden: Hij lag onder zijn bed!

Vanavond was er weer even lichte paniek bij dit echtpaar. De telefoon van Paulien was weg. Na een bezorgde zoekactie kwam ook dat weer goed: Thomas bleek het apparaat in zijn broekzak te hebben.

Kortom het was weer een mooie dag en een enerverende avond. We kijken met sportieve belangstelling uit naar de dag van morgen.

Ter afsluiting nog een plaatje van een bal die Clazien eerder deze week in een boom sloeg. Leuke foto maar zo moet het natuurlijk niet!

Tot later!

  

  

Golfbags gearriveerd!

Een gejuich klonk er gisteravond op tijdens het diner toen bekend werd dat de golftassen van de onfortuinlijke Jacqueline, Jan, Nanda en Geurt tenslotte hier waren gearriveerd.

Er kan nu afscheid genomen worden van de huursets die, zo hoorde ik, met name lastig hanteerbare houten bevatten. Dat laatste deed me denken aan de Engelsman waar ik laatst mee speelde en die me zei: “The best wood in my bag is my pencil”.

Onze verwachtingen van met name Geurt en Nanda zijn nu uiteraard hoog gespannen. Zij maakten gisteren nog spelend met de huursets al een flinke sprong naar boven op het leaderboard en nu hebben ze hun eigen vertrouwde uitrusting dus… Na een toertocht op de motor in de omgeving gaan ze aan het eind van de dag nog even oefenen. Over hun zoon hoeven ze zich niet bezorgd te maken, die wordt nu door zijn oma verwend en de zaak hebben ze ook even uit hun hoofd gezet. (The Media House Leersum: voor al uw online en print diensten!)

Ook vader en zoon Richard en Benjamin gaan vandaag nog wat verder aan hun techniek werken. Voor Benjamin is het zo een extra drukke dag want hij heeft ook nog wat huiswerk bij zich dat wat aandacht nodig heeft.

Succes Benjamin

Succes daarmee Benjamin in je examenjaar!

Deze verslaggever gebruikt deze vrije dag om weer wat op krachten te komen. Ik heb me voorgenomen me deze dag als een hereboer op deze hacienda te gedragen: Kalm aan, een hapje en een drankje op zijn tijd, een rondje wandelen en grondig over het leven nadenken.

Dat uitrusten is niet helemaal overdreven nu we gisteren weer 6 uur over onze 18 holes deden. We kenden de baan weliswaar al een beetje maar hadden soms onderweg wat oponthoud. We liepen achter een flight waar het kennelijk niet voor iedereen naar wens verliep want een van de spelers zagen we driftig, na een mislukte putt, zijn balletje van de green af trappen. In onze flight reden Fons en Nicolette met een buggy. Halverwege de tweede negen kregen ze hiermee een lekke band. Dat bleek overigens een snel oplosbaar probleem. Fons belde vlot even de caddymaster en Nicolette maakte in rad Spaans snel even duidelijk dat de “rueda” “rotta” was en binnen de kortste keren werd er een andere buggy voorgereden. In andere flights kampten spelers ook wel met problemen met hun elektrische trolleys maar naar verluid werden die ook snel opgelost.

Help! Mieren op de green!

In mijn eigen flight heb ik genoten van zowel het gezelschap als het spel van mijn flightgenoten. Naar mijn gevoel wisten zij vaker dan ikzelf de bal op de fairway te houden. Daarbij vond ik het wel sympathiek dat het struikgewas naast de baan met rode palen is gemarkeerd (terwijl er in geen velden of wegen water te bekennen is).

Rode paaltjes bovenop een heuvel!?

Met name Sandy stak in een geweldige vorm. Ze heeft goed gescoord maar was vlak bij een nog veel beter resultaat. Diverse putts werden op een haar na gemist. Vandaag gaat zij nog verder aan haar techniek slijpen in een rondje met John dus dat belooft wat!

Na zes uur “werken” was het uiteraard weer heerlijk om op het zonnige terras te evalueren.

Aan de grote tafel middenin is men behoorlijk de diepte ingegaan bij deze nabeschouwing zodanig dat er onbedaarlijk werd gelachen. De als altijd attente Clazien (jawel die van de Dorhout Mees delegatie) heeft dit kundig vastgelegd op een beeldverslag dat ik de groep uiteraard niet wil onthouden.

Jan Alofs, onze leidsman

Het is er vandaag nog niet van gekomen de belevenissen van deze opnieuw enerverende en stralende dag goed te laten indalen en te verwerken in een verslagje op deze blog. Morgen heb ik daar weer volop tijd voor. In plaats daarvan nu wat aandacht voor Jan Alofs op basis van een gesprekje dat ik met hem had gedurende onze vlucht naar Sevilla.

We nemen deze week deel aan een reis die feitelijk georganiseerd is door Jan Alofs’ Golf Choice Travel. Leuk natuurlijk maar het maakt de journalist in mij nieuwsgierig hoe dit allemaal “zo gekomen is”. Als je Jan daarnaar vraagt vertelt hij daar enthousiast over en blijkt dat de Aphrodite Cup een logisch gevolg is van Jans eerdere professionele activiteiten en ambities. Na aanvankelijk een bouwkundige opleiding te hebben gevolgd merkte hij dat zijn hart niet bij de bouwsector lag. Wat dan wel? Hij concentreerde zich drie maanden lang op deze kwestie, kwam tot de conclusie dat het de reiswereld moest worden en 25 jaar oud stond Jan gediplomeerd klaar voor een loopbaan in de reiswereld. Zijn eerste professie was reisleider aanvankelijk voor Bon Air Holidays en later voor OAD.

6 jaar lang begeleidde hij groepen toeristen eerst 3 jaar op Kreta en daarna 3 jaar in Spanje. Nu begrijpen wij hier ook goed dat Jan met gemak en routine de microfoon hanteert in de bus zoals hij op weg naar Montenmedio deed en zoals hij dagelijks rond het diner ons informeert en de weg wijst. Hij is er vertrouwd mee en geniet er van om een kudde als de onze te hoeden. Daarna werkte hij nog tot 2000 als productmanager voor diverse reisorganisaties. Daarbij was hij ook ooit voor 6 maanden op Cyprus gestationeerd. (Daar leerde hij destijds dat Aphrodite uit het schuim van de zee aan de kust van dit eiland is geboren.) Zijn laatste werkgever ging eind 1999 failliet en dat was het startsein voor Jans eigen zaak.

Per 1 februari 2000 kwam zijn toenmalige Paradise Golfreizen in de lucht.

Voor de elfde keer organiseert hij, nu onder de naam Choice Golftravel, de strijd om de Aphrodite Cup. Het is nu,gelet op het voorgaande, duidelijk hoe dat idee bij hem gerijpt is. De eerste vijf jaar is de finaleweek van dit evenement op Cyprus georganiseerd, daarna drie jaar aan de Algarve en de laatste drie jaar in Spanje waarbij de huidige editie de tweede op Montenmedio is.  

Nogmaals, met enthousiasme vertelt Jan zijn verhaal en nu begrijp ik waarom: Hij heeft hiermee een stiel gevonden die hem ligt en die hem de nodige enthousiaste terugkerende klanten bezorgt.  

Moe maar voldaan

Als boven dit bericht gesproken wordt van “moe” is dat eigenlijk een understatement. Feitelijk was ik vanmiddag net als mijn flightgenoten doodmoe, afgepeigerd, kapot na 18 holes. Tegelijk waren we voldaan en ook dat is eigenlijk te zwak uitgedrukt: we waren en zijn razend enthousiast niet zozeer over ons spel, dat kan beter, maar zeker over de baan hier op Montenmedio en de stralende weersomstandigheden vandaag.

Bossen rondom de Montenmedio baan

Dat we vermoeid waren  is wellicht begrijpelijk als ik zeg dat we over 18 holes bijna zes uur hebben gespeeld waarbij we vooral op onze laatste vier holes uitzonderlijk hebben geklommen en gedaald. Maar, zoals gezegd, de baan maakt heel veel goed. De conditie is puik, de holes zijn supersnel en nauwelijks recht.

Daarnaast geeft zo’n rondje van 18 holes de gelegenheid eens wat nader kennis te maken met flightgenoten, iets wat deze verslaggever altijd boeiend vindt. Vandaag speelde ik met Jacqueline de eega van onze “reisleider” Jan. Ik had al eens eerder met haar gespeeld en vandaag bevestigde ze weer eens haar altijd positieve instelling. Het gebeurt wel eens dat ze een bal uit de baan slaat maar zelf is ze daardoor niet of nauwelijks uit het veld geslagen, ze blijft goedgemutst.

Gavin en Jacqueline

Verder zaten vader en zoon Ricardo en Gavin Baptiste in mijn flight: een mooi koppel dat veel golftrips met elkaar maakt en geroutineerd met elkaar communiceert. Het zijn beide, althans in de baan, geen veelpraters, ze golfen geconcentreerd en met overgave. Zeker Gavin is zeer nauwkeurig in zijn routines voordat hij een bal slaat. Helemaal in overeenstemming met zijn beroepsmatige werkzaamheden: het uitvoeren van accountantscontroles. Gavin is heel precies en neemt de tijd op de baan. Zijn vader verstaat hem wellicht zo goed omdat hij zelf in zijn werkzame leven (de lucky guy is vervroegd gepensioneerd!) soortgelijk nauwkeurig werk heeft gedaan als controller bij een grote energiemaatschappij.

Vader Ricardo

Jammer voor hem heeft hij in het recente verleden al een paar rugoperaties moeten ondergaan maar gelukkig zitten die zijn golfspel nu niet meer in de weg.

Bij de evaluatie na het golfen, of liever gezegd bij de borrel op het terras trof ik nog een paar markante koppels zoals Clazien en Anneke, Quinten en Joyce Kasteel en Geurt en Nanda. Ook mensen met, zo blijkt, interessante achtergronden. Daarover later wellicht meer.

Tenslotte maakte ik nog een praatje met Sandy Nielsen. Vandaag speelde zij nog een ronde met haar ouders Knud-Aage en Imre. Haar ouders (hij Deens en zij Nederlands) zijn vanmiddag weer naar Malaga vertrokken waar zij tijdelijk verblijven. Dat Sandy van sportief presteren houdt valt te verklaren uit het feit dat haar ouders lange tijd een sportzaak hebben gerund en dat zij beiden op topniveau badminton gespeeld hebben.

Tot later!

Buenas tardes

We zijn er en we hebben het prima naar ons zin! Het zonnetje schijnt en hier op Montenmedio heeft men ons gastvrij ontvangen. Toch is de dag tot nu toe niet rimpelloos verlopen. Allereerst ging de wekker vanochtend al onbehoorlijk vroeg maar dat wisten we van tevoren.

Lange rij op Schiphol

Bij aankomst op Schiphol was het schrikken geblazen want voor de incheckbalies stond (voor 5 uur ‘s-ochtends) al een ongewoon lange rij wachtenden. Blijkbaar was op een eerder moment Schiphol getroffen door een computerstoring. Deze lange hindernis wisten we gelukkig tijdig te nemen en vervolgens hadden we een rustige, voor velen slaperige, vlucht naar Sevilla.

Jammer genoeg bleek in Sevilla dat vier golfbags (wegens de computerstoring?) niet waren meegekomen. Gelukkig hebben we vlot kunnen regelen dat deze golfbags morgen alsnog bezorgd gaan worden en al improviserend is inmiddels geregeld dat de pechvogels zonder eigen golfuitrusting morgen toch de baan in kunnen.

Pechvogels melden gemiste golfbags

Hier op Montenmedio hebben we inmiddels met een drankje en vers bereide tapas kennis kunnen maken met elkaar. Het blijkt dat een flink deel van de deelnemers elkaar al  kennen omdat ze dezelfde homecourse (Sluispolder) hebben en/of van eerdere Aphrodite Cup ontmoetingen. Het ziet er naar uit dat het gezellige dagen gaan worden. Voorlopig hebben we nog even onze handen vol aan het onthouden van nieuw gehoorde namen en de bijbehorende gezichten. We doen ons best!

Fore!

Onze trip naar Zuid Spanje komt steeds dichter bij. De tijd van koffers inpakken en lijstjes maken van zaken die niet vergeten moeten worden is nu wel aangebroken.

In de voorbereiding van deze trip is deze blog ontworpen om te dienen als behulpzame metgezel gedurende de komende sportieve week. Hierin zal met enige regelmaat verslag worden gedaan van de belevenissen in en om de Golf- en Countryclub Montemedio. Daarnaast bevat deze blog ook nuttige informatie voor de deelnemers zoals het weekprogramma, de deelnemerslijst, de flightindeling en de scores op de diverse dagen.

Om deze informatie steeds onder handbereik te hebben is het wellicht handig een snelkoppeling naar deze blog op de mobiele telefoon te installeren. Hoe dat gedaan kan worden is beschreven in “Snelkoppeling toevoegen”. In de mobiele versie van deze blog kan dergelijke info gevonden worden door te klikken op “Homepage” vlak onder de titel van deze blog. Succes ermee!

Met belangstelling kijk ik er naar uit alle vliegende deelnemers op Schiphol te ontmoeten en de overige ginds in Spanje. Sterkte met alle voorbereidingen en het vroege opstaan. Tot ziens op zaterdag!

Toon van Winden